bence hayaller de ayrılır.beynimizde ve kalbimizde olanlar.
ve her birimiz hayallerimizle yaşarız.anlık,günlük ve uzun vadeli.
(modern hayatta ise plan=hayal denklemi oluşmuştur hepimiz için.)
kimi zaman açıkça dile getirirken,kimi zaman çekiniriz.
ben hep çekinenlerden olmuşumdur.ne zaman anlatmaya kalksam hep1düşman edinmiştir hayallerim.çok uçuk kaçık da değillerdir oysaki..ama tekdüze yaşam gerçeğiyle başa çıkamamışlardır.bazen öylesine ağır gelmişlerdir ki onlardan kurtulmaya çalıştığım çok olmuştur.ama sıkı sıkıya bağlılardır bana,benimlerdir çünkü...
nasıl demiş mark twain : 'hayallerinizi kovmayın,çünkü onlar gittiler mi siz kalırsınız belki,fakat artık yaşamıyorsunuz demektir.' (gelin bir de babama anlatın....)
ne diyorduk..hah kovmak işte..asıl mesele bu.twain amcanın da dediği gibi çok zor.
hem bence yaşlanınca onlar beni zaten terk edip gidecekler,bir daha dönmemecesine...
bu yüzden oturup bi anlaşma ile _Bir HayaL Defteri._ yaptık.
hem bana daha fazla yük olmasınlar,hem de savrulup gitmesinler diye...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSiloha lan hayal defteri olan insandan kimseye zarar gelmez 10 kağıt borç atsana,bide toplumsal gerçekler ile insanın ideallerinin çatışması meselesi var sözde gerçek altında ezilen ego kendini koruma adına adepte olur varoluşunu satar hem tembel hem hayalperestsem kim ölmüş ki
YanıtlaSilhayat çok kısa.
YanıtlaSilben de yapmak istiyorum ama bunun için fazla üşengecim
YanıtlaSilo zamansa hayal panosu tam da sana göre :)
YanıtlaSil